Hayatın karşımıza neler çıkaracağını gerçekten bilemiyoruz. İyi dileklerde bulunuyoruz çevremize. Ama en çok da kendimize, fark ettirmeden…
İnsanları hayatımıza konuk ediyoruz. Sonra bir bakmışız, hayatımız onların olmuş, biz konuğuz…
Hayatın karşımıza neler çıkaracağını gerçekten bilemiyoruz. Hep gülelim istiyoruz, hiç gözyaşı dökmeyelim…
Ben, çevresindekileri incitmemek için kendini inciten bir kelebeğim. Onlar kırılmasın diye kendi kalbini paramparça eden bir kelebek. Onları mutlu etmek için çırptığım kanatları izlerken siz, ben gözyaşlarımı gizlerim.
Bir kelebeğin intiharına tanık olacaksın.
Hazır mısın?

Ben yazdıkLarımdan; Siz anladıkLarınızdan sorumLusunuz..